Σε μία εκδήλωση που αποτελεί πραγματικό μάθημα παράδοσης και κοινωνικής προσφοράς, η «Μυκονιάτικη Βεγγέρα» και ο Πολιτιστικός Σύλλογος «Απολλώνιος» αναβίωσαν για έβδομη συνεχή χρονιά το παραδοσιακό μυκονιάτικο πανηγύρι στο Μαράθι της Μυκόνου.

Το εξαιρετικό βίντεο των Γιώργου Κανατούλα και Μιλτιάδη Ατζαμόγλου μάς μετέφερε στην καρδιά της γιορτής, όπου οι κάτοικοι συγκεντρώθηκαν στην περιοχή των δίδυμων εκκλησιών Αγίων Αναργύρων και Αγίου Εφραίμ, σε έναν χώρο που τους φιλοξένησε ο κ. Γιάννης Μπούριας.

Η κεντρική ιδέα της Βεγγέρας, όπως τόνισε ο κ. Αντώνης Αντωνίνης, ψυχή της διοργάνωσης, είναι η επιστροφή στα παλιά ήθη: «Ερχόμαστε με το καλαθάκι μας, με τα καλούδια μας, μοιραζόμαστε το φαγητό μας, το κρασί μας και γλεντοκοπούμε».

Οι συμμετέχοντες έφεραν από τα σπίτια τους πλούσιους μεζέδες, όπως ομελέτα με λουκάνικα, φασολάκια με τηγανητή, κολοκυθοκεφτέδες, μελιτζάνα τηγανητή, μοστρα με κοπανιστή ή γλίνα, λούζα, και τοπικά τυριά. Μαζί με το φαγητό, έρχεται και η νταμιτζάνα με το κρασί, σε ένα πνεύμα αλληλεγγύης και κοινοκτημοσύνης που χαρακτήριζε τις βεγγέρες της παλιάς Μυκόνου.

Στην κάμερα μίλησε και η κυρία Μαρία Μπαρμπαρή, πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου «Απολλώνιος» (ο οποίος επανιδρύθηκε το 2001). Η κυρία Μπαρμπαρή εξήγησε ότι ο σύλλογος, πέρα από την αναβίωση των πολιτιστικών εθίμων (χοροί, κοπή πίτας, Απόκριες, εργαστήρια για τοπικά γλυκά όπως οι δίπλες και τα αμυγδαλωτά), επικεντρώνεται στην Τρίτη Ηλικία.

«Δεν μπορούσα να κάτσω καλά βγαίνοντας στη σύνταξη», είπε, περιγράφοντας πώς ξεκίνησε τις δράσεις για να παραμείνουν ενεργοί οι ηλικιωμένοι του νησιού. Ο σύλλογος διοργανώνει δύο εκδρομές ετησίως (μία εσωτερικού και μία εξωτερικού), δίνοντας την ευκαιρία σε ανθρώπους που έμειναν μόνοι, ή των οποίων οι σύντροφοι δεν ταξιδεύουν, να φύγουν από το νησί και να αποκτήσουν νέες εικόνες και εμπειρίες, επιτελώντας έτσι ένα τεράστιο κοινωνικό έργο.

Το Παραδοσιακό Γιαχνί και οι Μελόπιτες

Το πανηγύρι συμπληρώθηκε από το παραδοσιακό κέρασμα που προσέφερε ο οικοδεσπότης κ. Γιάννης Μπούριας: το περίφημο γιαχνί και το ζουμί (ζωμός κρέατος). Ο κ. Μπούριας αποκάλυψε μυστικά του εδέσματος, περιγράφοντας το αργό βράσιμο του κρέατος, τη σάλτσα ντομάτας με κρεμμύδια και σκόρδα, και το ψήσιμο σε στρώσεις μέσα στο φαρδύ καζάνι. Φέτος, μάλιστα, εισήγαγαν μια νέα τεχνοτροπία: το γιαχνί σερβιρίστηκε σε ατομικά κουπάκια, μια ιδέα εμπνευσμένη από το αμοργιανό πατατάτο, ώστε «ο καθένας να έχει το δικό του».

Για επιδόρπιο, οι λαχταριστές μελόπιτες (τυρί τροβολιά ζυμωμένο με μέλι και κανέλα) σφράγισαν γλυκά τη βραδιά, αποδεικνύοντας ότι η παράδοση, όταν συντηρείται με μεράκι, γίνεται βάλσαμο για την ψυχή.

Οι διοργανωτές ανανέωσαν το ραντεβού τους για τις επόμενες εκδηλώσεις, όπως τα «Χειροσφάγια» και τα πανηγύρια των Αγίου Εφραίμ και Αγίων Αναργύρων προσκαλώντας όλους τους Μυκονιάτες – και όχι μόνο – να μοιραστούν τις ομορφιές της παράδοσης.