Μία συγκλονιστική αφήγηση, που αναδεικνύει το αληθινό πνεύμα της Μυκονιάτικης φιλοξενίας, έρχεται στο φως μέσα από το βίντεο του Γιώργου Κανατούλα «Η Μύκονος της φιλοξενίας» από την κυρία Αρτεμούλα Τριανταφύλλου!
Η κυρία Τριανταφύλλου μοιράζεται την προσωπική ιστορία της οικογένειάς της, εξηγώντας στον Μιλτιάδη Ατζαμόγλου πώς το ανιδιοτελές ήθος των κατοίκων έθεσε τα θεμέλια για την τουριστική ανάπτυξη του νησιού.
Η μαρτυρία ξεκινάει από το πατρικό της σπίτι, στην περιοχή του Αγίου Αρτεμίου στη Μύκονο Όπως αφηγείται, η μητέρα της βρισκόταν έξω σκουπίζοντας, όταν ένας Ιταλός τουρίστας τη σταμάτησε και της ζήτησε δωμάτιο
Την εποχή εκείνη, τονίζει η κυρία Τριανταφύλλου, οι υποδομές ήταν ανεπαρκείς και «ο κόσμος έμενε στο δρόμο», κοιμόταν «στο καμινάκι σε sleeping bank»
Αντί να αρνηθεί, η μητέρα αποφάσισε να προσφέρει άμεση βοήθεια:
Του λέει, «μάτια μου θα μείνεις έξω θα σε βάλω εγώ σε ένα δωμάτιο» Κλείνει την πόρτα που υπήρχε στην κουζίνα τους, απομονώνοντας την κουζίνα από την κρεβατοκάμαρά της, και παραχωρεί τον χώρο στον Ιταλό. Ο τουρίστας, για να χρησιμοποιήσει την τουαλέτα του σπιτιού (καθώς δεν υπήρχε δεύτερη), έπρεπε να βγει από τη μία είσοδο και να ξαναμπεί από την άλλη
«Λεφτά μάτια μου θα σου πάρω;»
Μετά από δύο μέρες φιλοξενίας, ο Ιταλός έπρεπε να φύγει. Πλησιάζει τη μητέρα και τη ρωτάει στα αγγλικά: «How much;»
Η απάντηση της Μυκονιάτισσας μητέρας ήταν συγκλονιστική και δείχνει το ήθος που επικρατούσε:
«Λεφτά μάτια μου θα θα σου πάρω; Για μένα σημασία έχει ότι δεν κοιμήθηκες στο δρόμο. Τι λεφτά;»
Η κυρία Τριανταφύλλου κλείνει την αφήγηση τονίζοντας ότι αυτή ακριβώς η στάση «έφερε τον τουρισμό με τη φιλοξενία τους», καθώς ο Ιταλός γυρνώντας στην πατρίδα του ήταν βέβαιο ότι θα θυμόταν την ανιδιοτελή πράξη, μια πράξη που δεν την πλήρωσε τίποτα . Η ιστορία αυτή αποτελεί μία ισχυρή υπενθύμιση ότι η ανθρώπινη ζεστασιά και η ανιδιοτελής προσφορά είναι οι πραγματικοί πρεσβευτές ενός τόπου.
