Πείτε μας λίγα λόγια για εσάς. Πού γεννηθήκατε,πού μεγαλώσατε,και πια είναι η σχέση σας με την Μύκονο.

Γεννήθηκα στον Πειραιά ,όπου και έμενα μόνιμα μέχρι πριν 10 χρόνια που αποφασίσαμε εγώ και ο σύζυγος μου να γίνουμε μόνιμοι κάτοικοι Μυκόνου.Ο πατέρας μου -Πέτρος Σταυρακόπουλος- ήταν Μυκονιάτης ,της γνωστής οικογένειας των Σταυρακοπουλέων από την Ανω Μερα .

Πως αποφασίσατε να αφήσετε τον Πειραιά και να μετοικίσετε στο νησί?

Η γιαγιά μου-Μαρία Μονογιου- είχε ένα μικρό χωριουδάκι στον Πύργο Ανω Μερας, το οποίο περιήλθε στην ιδιοκτησία του μπαμπά μου.Ενα αρχιτεκτονικό μικρό θαύμα ,χωρίς ηλεκτρικό,νερό από πηγάδι και τουαλέτα στην άκρη του χωραφιόυ.Αυτο λοιπόν το σπιτάκι κληρονόμησε ο πατέρας μου πριν 60 περίπου χρόνια και από τότε ερχόμαστε κάθε καλοκαίρι σε όλες τις διακοπές μας μαζί με την αδελφή μου.Μέχρι που περιήλθε στην κατοχή μου.Ηταν μονόδρομος ότι θα έμενα μόνιμα εδώ ,γιατί ήταν όνειρο ζωής.Οταν τα παιδιά  μου βρήκαν τον δρόμο τους στις Πανεπιστημιακές σπουδές και άνοιξαν τα δικά τους φτερά έγινα και τυπικά…Μυκονιατισσα.

Με τι ασχολείστε επαγγελματικά?

Εγώ έχω σπουδάσει βασικά Βιολογία στο Αριστοτέλειο Παν/μιο Θεσσαλονίκης.Και λέω ‘’βασικά’’γιατί μετά το Πανεπιστήμιο συνέχισα έρευνα πάνω στην Οικολογία και εκπαιδεύτηκα στην Περιβαλλοντική εκπαίδευση. Θήτευσα καθηγήτρια Βιολογίας στην ελληνογαλλική σχολή Πειραιά’’ SAIN PAUL’’ και στο Γυμνάσιο και στο Λυκειο ,επιπρόσθετα σε όλη μου την σχολική θητεία ήμουν βαθμολογήτρια Πανελλαδικών εξετάσεων.Ευλογημένη δηλαδή ,αφού το επάγγελμα μου είχε να κάνει με παιδιά!

Παράλληλα έχετε μία έντονη εθελοντική και κοινωνική δράση.Θέλετε να μας πείτε για όλα εκείνα με τα οποία ασχολείστε  σε αυτό το επίπεδο

Είχα την ευαισθησία πριν μπω στο Βιολογικό, αλλά και μέσα στο Τμήμα μου δόθηκε η ευκαιρία να σπουδάσω την Οικολογία με έναν σπουδαίο καθηγητή ονόματι Ν, Μάργαρη.Η μετέπειτα συμμετοχή μου σε ερευνητικά περιβαλλοντικά προγράμματα στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και στο Υφυπουργείο Νέας Γενιάς με ευαισθητοποίησε σε θέματα προστασίας περιβάλλοντος .Ερχόμενη  στο νησί,αποφάσισα να βοηθήσω με τις γνώσεις μου όπως μπορούσα .Η Μυκονος ,Κυκλαδονήσι ,έχει ένα μοναδικό  φρυγανικό οικοσύστημα αντιπροσωπευτικό της Ελλάδας ,που με τις επιδράσεις του άκρατου υπερτουρισμού κινδυνεύει να ερημοποιηθεί.Η περιβαλλοντική παιδεία ,η ευαισθητοποίηση, η πρόληψη και η ενημέρωση είναι απαραίτητες για να σώσουμε… ό,τι σώζεται! Οι δράσεις μου απευθύνονται κυρίως στα παιδιά γιατί αυτά θα κληθούν να διαχειριστούν το περιβάλλον που τους παραδίνουμε εμείς οι μεγάλοι.Φυσικά ξεκινάω με την προσπάθεια να γνωρίσουν το φυσικό περιβάλλον και συνεχίζω με τρόπους προστασίας του.

Ποιες από τις δράσεις σας αφορούν παιδιά και ποιες ενήλικες?

Η δημιουργία ενός Εργαστηρίου Περιβαλλοντικής Ευαισθητοποίησης, η  επίσκεψη μου σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης με αφορμή την Ημέρα Περιβάλλοντος, η κατασκευή κομποστοποιητή από παλιά ξύλα στο Προσκοπικό κέντρο της Μερχιάς,η ενημέρωση για τα βότανα της Κυκλαδικής γης και δωρεά και φύτευση αντιπροσωπευτικών από αυτά στους προσκόπους ,η ενημέρωση για την μη χρήση πλαστικής σακούλας στο Λύκειο είναι μερικές από τις δράσεις μου για τους μικρούς μου φίλους.

Παράλληλα προσπαθώ να είμαι ενεργό μέλος σε Συλλόγους (Γυναικών  ,Ανωμεριτισσων,) και στην προηγούμενη Δημοτική αρχή εκλέχτηκα Κοινοτικός σύμβουλος.

Τέλος με την βοήθεια μιας σημαντικής προσωπικότητας του νησιού στο τομέα της Λαογραφίας και Παράδοσης κ.Δήμητρας Νάζου δημιουργήσαμε ένα Εργαστήρι Υφαντικής στο οποίο εκπαιδεύονται με μεγάλο ενδιαφέρον συντοπίτες μου σε αυτήν την πολύ σπουδαία ξεχασμένη τέχνη.

Τι υπάρχει στα άμεσα σχέδια σας?

Αυτή την περίοδο με απασχολεί πολύ το θέμα της ΚΥΚΛΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ. Το μοντέλο αυτό επικεντρώνεται στην επαναχρησιμοποίηση, ανακύκλωση και ανακατασκευή υλικών με σκοπό την παράταση της περιβαλλοντικής επιβάρυνσης

Το πιο τρελό όνειρο που θέλετε να πραγματοποιήσετε κάποια στιγμή?

Μια επίδειξη μόδας με φορέματα φτιαγμένα από ανακυκλωμένα υλικά (μέταλλά ,δίχτυα ,χαρτί, παλιά ρούχα, πλαστικά μπουκάλια κλπ) που θα κατέληγαν στα σκουπίδια.

Οι συμμετέχοντες στο πρότζεκτ θα χρησιμοποιήσουν την φαντασία τους για να δώσουν νέα ζωή σε άχρηστα υλικά δημιουργώντας πρωτότυπα και εντυπωσιακά κομμάτια.

Δεν είναι «τρελό¨ όνειρο ,αφού αντίστοιχη επίδειξη έχει γίνει  σε άλλες πόλεις της Ελλάδας και στο εξωτερικό με μεγάλη επιτυχία .Θέλει πολύ οργάνωση και δουλειά η πραγματοποίηση του,αλλά βρίσκομαι σε καλό δρόμο γιατί υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον.Σε όλα μου τα σχέδια στηρίζομαι σε ανθρώπους που με γνωρίζουν καλά, τους εμπιστεύομαι και τους εκτιμώ .Οπως αναφέρει και ο J.Collins <<Στα όνειρα δεν θα φτάσουμε ποτέ ,αν δεν κάνουμε να συμβούν γεγονότα που οδηγούν στην υλοποίηση τους.(Facts are better than dreams).Τα γεγονότα είναι καλύτερα από τα όνειρα΄.

Κλείνοντας θα ήθελα δημόσια να σας συγχαρώ κ.Καφεντζή για την πρωτοβουλία σας να μαζεύετε τα άχρηστα καπάκια ,τα οποία μετατρέπονται σε αναπηρικά καροτσάκια για τους έχοντες ανάγκη. Χαίρομαι επίσης για την ανταπόκριση που έχει η κίνηση αυτή στους συμπολίτες μας.

Αυτό με κάνει να ελπίζω ,ότι ανάλογες πρωτοβουλίες κυκλικής οικονομίας θα ευδοκιμήσουν σε αυτό τον τόπο. Εγώ είμαι διαθέσιμη να προσφέρω  τον χρόνο και τις γνώσεις μου ,αν μου ζητηθεί .Ξέρετε ,πριν από κάθε κίνηση προστασίας του Περιβάλλοντος πρέπει να υπάρχει η ευαισθητοποίηση και η πληροφόρηση των πολιτών.

Χρειάζεται να πιστέψει ο Μυκονιάτης, ότι είναι απαραίτητη η φροντίδα του τόπου που ζούμε .Φαίνεται ξερικό το περιβάλλον αλλά δεν γνωρίζουν πολλοί, ότι τα φρύγανα (Φρυγανικό οικοσύστημα) είναι το πρώτο σπουδαίο βήμα της φύσης πριν τον θάνατο.

Στις  πλαγιές με τα βράχια και τους θάμνους κρύβεται μια ολοζώντανη τροφική αλυσίδα με αφανείς μεν ,αλλά πολύ χρήσιμους οργανισμούς.