Απαρχής της Εκκλησίας, από την ημέρα της Πεντηκοστής κατά την οποία δια της καθόδου του Παναγίου Πνεύματος, οι Μαθητές του Χριστού κατεστάθησαν δοχεία της χάριτος του Θεού, εγκαινιάστηκε μια αδιάκοπη αλυσίδα πνευματικής διαδοχής.
Οι Θεοκήρυκες πλέον Απόστολοι, μετέδιδαν δια της επιθέσεως των χειρών τους επί της κεφαλής των δικών τους μαθητών την Θεία Χάρη που έλαβαν δια του Τελεταρχικού Πνεύματος.
Ένας άμεσος εκ των μαθητών τους, Αποστολικός Πατέρας της Εκκλησίας, Ιερομάρτυρας ένδοξος, ο Θεοφόρος Ιγνάτιος, γράφει πως ο κάθε επίσκοπος στέκεται εις τύπον και τόπον Χριστού.
Αυτό καθιστά δηλαδή τον κάθε κανονικό επίσκοπο από την ημέρα της Πεντηκοστής έως τη σήμερον, όχι εκπρόσωπο και αντιπρόσωπο του Κυρίου, αλλά τον τύπο αυτού του Μεγάλου Αρχιερέως Χριστού.
Η χειροτονία του κάθε επισκόπου αποτελεί μία διαχρονική Πεντηκοστή για την Εκκλησία.
Η κανονική εκλογή του επισκόπου και η χειροτονία του διασφαλίζει την αποστολική διαδοχή και την διαφύλαξη της Μίας Μοναδικής και Αναλλοίωτης Αλήθειας του Χριστού.
Κατά τον τρόπο αυτό, ως ο Θεός όρισε και κατεύθυνε, προ είκοσι και τριών ετών (14-15 Δεκεμβρίου 2001), εξελέγη και κατεστάθη στην πολύνησο Μητρόπολη Σύρου, ο μέχρι τότε Ιεροκήρυκάς της, Αρχιμανδρίτης κ. Δωρόθεος Πολυκανδριώτης.
Η Πολύνησος Πνευματοφόρα Κυκλαδική πολιτεία, η γεννήσασα το κίνημα των Κολλυβάδων Αγίων Πατέρων, υποδέχθηκε την εκλογή αυτή μετά μεγάλης χαράς και ενθουσιασμού.
Το ποίμνιο της τοπικής Εκκλησίας, ανεγνώρισε στο πρόσωπο του αεικίνητου αρχιμανδρίτου Δωροθέου, τα ιδιαίτερα χαρίσματα που επέδειξε όλα τα έτη της πλήρως αφοσιωμένης διακονίας του πλησίον του αειμνήστου μητροπολίτου Σύρου κυρού Δωροθέου Α’ (Στέκκα).
Ένα νέο κεφάλαιο στην ιστορική αυτή Μητρόπολη Σύρου ξεκίνησε, εις διαδοχή του πλήρους ημερών κοιμηθέντος γέροντος Μητροπολίτου.
Ο φέρελπις νέος Μητροπολίτης κ. Δωρόθεος Β’, ο οποίος χαρακτηριζόταν από το ιδιαίτερο χάρισμα του λόγου και του κηρύγματος αλλά και της άδολης θυσιαστικής αγάπης του για την Εκκλησία, ξεπέρασε κατά πολύ τις αναμενόμενες προσδοκίες.
Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, στον λόγο του για τον Αρχιεπίσκοπο Αντιοχείας Μελέτιο, γράφει: «οὐ γὰρ δὴ διδάσκων μόνον, οὐδὲ φθεγγόμενος, ἀλλὰ καὶ ὁρώμενος ἁπλῶς, ἱκανὸς ἐστὶν ἅπασανἀρετῆς διδασκαλίαν εἰς τὴν τῶν ὁρώντων ψυχὴν εἰσαγαγεῖν».
Η θέα και η παρουσία και μόνο του αγίου επισκόπου Μελετίου αποτελούσε μια ζωντανή διδασκαλία για το ποίμνιό του.
Τοιουτοτρόπως, ο ταπεινός και προσηνής στο φρόνημα και την προσωπική του ζωή αλλά αρχοντικός και αριστοκρατικός στην παρουσία, επίσκοπος Δωρόθεος Β’, αποτελεί εδώ και δύο και πλέον δεκαετίες μια ζωντανή διδασκαλία αρετής για όλους εμάς που αποτελούμε τα πνευματικά του τέκνα.
Ο γράφων, πολλάκις ευεργετημένος από την αφειδώλευτη αγάπη του φιλάγαθου επισκόπου Δωροθέου Β’, αποτελεί αδιάψευστος μάρτυς των φανερών μα και αφανών χαρισμάτων και ευεργεσιών του αεικίνητου Μητροπολίτου Σύρου.
Η ζωή του όλη στηρίζεται στους δύο πυλώνες του Αρχιερατικού βαθμού που αποδέχτηκε ενώπιον του Αρχιποίμενος Χριστού. Το Ιερό Ευαγγέλιο και το Αρχιερατικό ωμοφόριο.
Το ορθοτομείν τον Λόγο της Αληθείας και το Πατρικόν προς εμπιστευθέν υπό του Κυρίου ποίμνιο.
Ποίος άραγε άνθρωπος έκρουσε την θύρα του επισκόπου Δωροθέου Β’ και δεν έλαβε την συμπαράσταση ή έφυγε άπραγος;
Πάντοτε στάθηκε πλησίον στον πονεμένο άνθρωπο, πατέρας, φίλος και αδελφός.
Κρυφίως, χωρίς να επιθυμεί ουδείς να γνωρίζει τις αστείρευτες ευεργεσίες του προς άπαντας, προστρέχει νυχθημερόν στο προσκέφαλο οιονδήποτε χρήζει βοηθείας.
Μητροπολίτης και Επίσκοπος με το μεγάλο χάρισμα της ανεξικακίας.
Ουδέποτε αντιτάχθηκε σε πολεμίους του, αλλά πάντοτε συγχωρεί και προσεύχεται ενώπιον του Φιλανθρώπου Θεού, για τη σωτηρία απάντων των ανθρώπων.
Δεν έμαθε ποτέ να διαχωρίζει σε φίλους και πολεμίους αλλά με μακροθυμία και αγάπη, η καρδιά του χωρά τους πάντες.
Είναι ο αεικίνητος Επίσκοπος των Θαλασσών, ο ακούραστος Καπετάνιος στο πνευματικό και διοικητικό οιακοστρόφιο του πολύνησου στόλου των νήσων της Ιεράς μας Μητροπόλεως.
Ο Ουρανοβάμων Απόστολος των Εθνών Παύλος, παραινεί στο πνευματικό του τέκνο, επίσκοπο Τιμόθεο , τα εξής: «Σὺ δὲ νῆφε ἐν πᾶσι, κακοπάθησον, ἔργον ποίησον εὐαγγελιστοῦ, τὴν διακονίαν σου πληροφόρησον ».
Κατά αυτόν τον τρόπο, η διακονία του Μητροπολίτη Σύρου κ. Δωροθέου Β’, υπό των υιικών ημετέρων χειρών, μαρτυρείται προς ένδειξη αιωνίου ευγνωμοσύνης προς το τίμιον αυτού πρόσωπον αλλά και ως παράδειγμα προς μίμηση, καθώς ο Κύριος μας διδάσκει: «οὐ δύναται πόλις κρυβῆναι ἐπάνω ὄρους κειμένη· οὐδὲ καίουσιλύχνον καὶ τιθέασι αὐτὸν ὑπὸ τὸν μόδιον, ἀλλ᾿ ἐπὶ τὴν λυχνίαν, καὶλάμπει πᾶσι τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ. »
Η ευχή και η προσευχή όλων των πνευματικών του τέκνων, όσων έλαβαν την αγία ιεροσύνη υπό των τιμίων χειρών του αλλά και του ποιμνίου του, είναι αύτη: « Πολυχρόνιον ποιῆσαι Κύριος ὁ Θεός τόν Σεβασμιώτατον καίΘεοπρόβλητον ἡμῶν Πατέρα καί Επίσκοπο ἡμῶν, τόν ΜητροπολίτηνΣύρου κύριον κύριον Δωρόθεον. Κύριε, φύλαττε αὐτόν εἰς πολλά ἔτη.
Αρχιμ. Αλέξιος Παπαδόπουλος
Καθηγούμενος Ιεράς Μονής Θεοτόκου Τουρλιανής
Άνω Μερά Μυκόνου
πηγη : https://www.romfea.gr/